pindos1

Ο καιρoς στο Βoϊο

 

Μετεωρολογικοι δεικτες

Δείκτης Πυρκαγιάς

Δείκτης Ομίχλης

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Οι Υπεραιωνόβιες Βελανιδιές

E-mail
Σκέψου πριν εκτυπώσεις...

Οι Υπεραιωνόβιες Βελανιδιές

Ανατολικά της Βουχωρίνας, κοντά στα Κοιμητήρια του οικισμού, σπάνιο μνημείο της φύσης και τυλιγμένη από θρύλους, απλώνει τα τεράστια κλαδιά της η υπεραιωνόβια βελανιδιά, ο μεγάλος γέροντας της Βουχωρίνας, όπως τον αποκαλούν οι κάτοικοι. Έχει περίμετρο 8,5 μέτρων και παρά τις πολλές εκατονταετίες παραμένει θαλερή, κουβαλώντας τις αναμνήσεις και τις δοξασίες του τόπου. Η γέννησή της χάνεται στα βάθη του χρόνου και εκτιμάται ότι πιθανό να ξεπερνά τα 600 έτη ζωής. Γνώρισε τον Οθωμανικό ζυγό, τα ταξίδια των μαστόρων, τον ένδοξο Μακεδονικό αγώνα, τον πόλεμο του ‘40, τα θλιβερά γεγονότα του Εμφυλίου και έπειτα ένιωσε το μαρασμό του Βοΐου από το κύμα της μετανάστευσης. Έζησε επίσης τον παλιό βαρύ χειμώνα της Πίνδου, τα σημερινά ξηρά καλοκαίρια, μέχρι και χτυπήματα κεραυνών. Θρύλοι μιλούν για πολύτιμους θησαυρούς που κρύβονται στους κόρφους της και τεράστια φίδια που τους φυλάνε.

Άλλη μία βελανιδιά που ενδέχεται να φθάνει την ίδια ηλικία είναι εκείνη που βρίσκεται επάνω στο μονοπάτι που ενώνει τη Χρυσαυγή με τη Μόρφη, σε απόσταση 2 περίπου χιλιομέτρων Βόρεια του οικισμού της Χρυσαυγής, δίπλα σε χωράφι.

Παράλληλα, αιωνόβιες βελανιδιές με μικρότερη ηλικία υπάρχουν στον Προφήτη Ηλία της Σιάτιστας, στην Κορυφή, στο ξωκλήσι της Παναγιοπούλας μεταξύ Βυθού και Αυγερινού, στο ξωκλήσι που βρίσκεται λίγο πριν τη Μόρφη, καθώς και στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας του Αγ. Δημητρίου στο Ανθοχώρι.

Παρόμοια τεράστια δέντρα υπήρχαν και στον Πεντάλοφο, στις τοποθεσίες Κόκαλ’ και Ντράνους τα Δέντρα. Θυσιάστηκαν όμως κατά τους Χειμώνες του ’47 και ’48 για τις αυξημένες ανάγκες θέρμανσης των κατοίκων, ο πληθυσμός των οποίων είχε αυξηθεί δραματικά, γιατί ο τακτικός στρατός είχε μεταφέρει εκεί όλους τους ανθρώπους των 6 γειτονικών χωριών για λόγους ασφάλειας, στα πλαίσια της καταδίωξης των ανταρτών.

Είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν και άλλες αιωνόβιες και υπεραιωνόβιες βελανιδιές στο Βόιο, καθώς το δέντρο έχει κατακυριεύσει τις χαμηλές πλαγιές του βουνού σε υψόμετρο που κυμαίνεται μεταξύ 600 έως 1200 μέτρων, σχηματίζοντας απέραντα δάση. Μάλιστα, επειδή σε αυτή τη ζώνη βρίσκονται χτισμένα όλα σχεδόν τα χωριά της περιοχής, το είδος είναι τόσο κοινό, ώστε οι κάτοικοι με τη λέξη Δέντρο να εννοούν τη βελανιδιά. Από τους άφθονους καρπούς της βρίσκει επίσης τροφή ένα μεγάλο μέρος της πλούσιας πανίδας που φιλοξενεί το βουνό.

 

 

logo-icon xrimatodotisi periferia unikepe_logooikologiki