pindos1

Ο καιρoς στο Βoϊο

 

Μετεωρολογικοι δεικτες

Δείκτης Πυρκαγιάς

Δείκτης Ομίχλης

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Βόϊο - Η Ιστορία

E-mail
Σκέψου πριν εκτυπώσεις...

Βόϊο - Η Ιστορία

Το Βόιο, που αναφέρεται σε κείμενο του Θουκυδίδη, κατοικήθηκε από την προϊστορική εποχή. Αυτό αποδεικνύουν και τα ευρήματα στον Πεντάλοφο, στην Απιδέα, στον Κλέψιο, στην Πλατανιά, στο Ροδοχώρι, στη Δραγασιά, στο Καστράκι και στο Παλαιόκαστρο Σιάτιστας. Με βάση τη ρίζα της αρχαίας αυτής λέξης, Βόιο ‘‘Ευ-βοίον’’, των Δωριέων, διασώζεται σήμερα και μια σειρά άλλων αρχαίων ελληνικών τοπωνύμιων, όπως Βογιούσα, Βοβούσα, Εύβοια, Βοιωτία και Βοιές Λακωνίας, τα οποία σχετίζονται με τις μετακινήσεις αυτού του φύλου προς τη Νότια Ελλάδα.

Η περιοχή ήταν πυκνοκατοικημένη ιδιαίτερα στους Ελληνιστικούς χρόνους. Στους κλασικούς χρόνους αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι του Βασιλείου της Άνω Μακεδονίας και τόπο από όπου επανδρώνονταν ο πυρήνας του Μακεδονικού στρατού. Το Δυτικό τμήμα υπάγονταν στο κρατίδιο της Ορεστίδας και το Ανατολικό στης Ελίμειας.

Κατά τη Βυζαντινή περίοδο συσχετίστηκε με την εισβολή και εγκατάσταση νέων λαών στα Βαλκάνια. Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας το Βόιο, η παλιά Ανασελίτσα όπως ονομάζονταν τότε, έζησε χρόνους χαλεπούς. Βυζαντινά μοναστήρια καταστράφηκαν και παλιοί οικισμοί διαλύθηκαν. Οι περισσότεροι Χριστιανοί για να γλιτώσουν από τις λεηλασίες, τη βαριά φορολογία, το παιδομάζωμα και τον εξισλαμισμό κατέφυγαν στα ορεινά, δημιουργώντας νέους οικισμούς με κτηνοτροφική βάση, πολλοί από τους οποίους αργότερα εξελίχθηκαν σε  κεφαλοχώρια, όπως η Γαλατινή, ο Πεντάλοφος, ο Αυγερινός και η Κορυφή. Οι εμπορικές δραστηριότητες των κατοίκων με τις ευρωπαϊκές αγορές δημιούργησαν οικονομικά κέντρα στη Σιάτιστα και στο  Τσοτύλι. Χτίζονται μεγαλόπρεπα αρχοντικά, στήνονται πολύβουα παζάρια, ανοίγονται νέα και μεγαλύτερα μονοπάτια, κατασκευάζονται γεφύρια και ιδρύονται μοναστήρια και εκκλησίες. Αυτή την περίοδο άρχισαν να οργανώνονται επαγγελματικές και εργατικές ομάδες που βασίζονταν στα κοινά συμφέροντα, στη συνεργασία και στην κοινωνική αλληλεγγύη. Πρόκειται για τα ονομαστά μπουλούκια των μαστόρων, που αποτελούνταν από χτίστες, λιθοξόους, ξυλουργούς, ξυλογλύπτες και ζωγράφους. Προς το τέλος του Οθωμανικού ζυγού, στα χρόνια της θύελλας και της φωτιάς, η περιοχή αποτέλεσε τον πυρήνα προετοιμασίας και δράσης του ένοπλου απελευθερωτικού Μακεδονικού Αγώνα.

Στο έπος του ‘40 οι κάτοικοι βρέθηκαν στη πρώτη γραμμή. Με σημείο αναφοράς τον Πεντάλοφο, οι γυναίκες φορτωμένες πυρομαχικά και τρόφιμα ανέβαιναν τα δυσπρόσιτα βουνά της Πίνδου για να  εφοδιάσουν τον ελληνικό στρατό. Όμως και αργότερα στα μαύρα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφυλίου ο τόπος πρωταγωνίστησε στα θλιβερά γεγονότα. Έπειτα, στην περίοδο της φτώχειας, της μετανάστευσης και της παρακμής η φήμη που είχαν δημιουργήσει οι ξακουστοί μαστοροκαλφάδες έκανε καλοδεχούμενους τους νέους εργάτες από το Βόιο σε ολόκληρη τη χώρα και όχι μόνο. Σήμερα, στην εποχή της κρίσης, της ισοπέδωσης και της αστικοποίησης το Βόιο κρατάει ακόμα, για να θυμίζει την άλλη Ελλάδα, την Ελλάδα των βουνίσιας φύσης, της ιστορίας και του πολιτισμού.

 

 

logo-icon xrimatodotisi periferia unikepe_logooikologiki